پاورپوینت آشنایی با فعل  بررسی انواع افعال در 27 اسلاید در بهار 1403 تهیه شده که افرادی که تمایل دارند با انواع فعل ها و نحوه صرف و ساخت آن آشنا شوندن از آن استفاده کنند این پاورپوینت به راحتی قابل ویرایش است و در ادامه بخشی از محتوای آن را برای شما قرار داده ایم و در صورتی که مایل باشید می توانید این پاورپوینت را خریداری نموده و به تمام محتوای آن دسترسی داشته باشید.

بخشی از متن:

فعل

فعل کلمه ای است که برانجام کاری یا روی دادن حالتی وصفتی دریکی از سه زمان دلالت می کند. صیغه ی فعل: آن است که بر مفهوم زمان وشخص از نظر مفرد وجمع بودن دلالت دارد.

بُن(ماده)ریشه:جزءثابتی است که در همه ی صیغه های فعل ماضی یامضارع وجود دارد را بُن یا ماده ی فعل می گویند.  بُن ماضی= مصدر مرخّم=سوم شخص مفرد ماضی مطلق.مثال:خورد ، گفت ، شنید  بُن مضارع= دوم شخص مفرد فعل امر- « ﺑ » مثال:خور، گو ، شنو

 انواع فعل های ماضی

 ماضی مطلق: فعلی است که در گذشته به طور ساده(مطلق) انجام گرفته است. خواه به زمان حال نزدیک و پیوسته و خواه دور باشد .وآن از بن ماضی وافزودن شناسه های لازم ساخته می شود:  پارسال این کتاب را خریدم .  مسعود الآن به خانه آمد 
ماضی نقلی: فعلی است که از گذشته آغاز شده ومعمولا ً تا حال ادامه دارد واز صفت مفعولی فعلی که می خواهیم بسازیم و(ام،ای،است،ایم،اید،اند) ساخته می شود. مانند:   سهراب ایستاده است .  یوسف نشسته است. 
ماضی التزامی : فعلی است که برانجام کاری در گذشته همراه با شک و تردید و خواهش و آرزو و مانند دلالت دارد.مانند:  باید آمده باشد .  شاید شنیده باشد. به گمانم دیده باشند

 انواع فعل مضارع 

فعلی است که بر انجام کاری یا روی دادن حالتی و صفتی در زمان حال یا آینده دلالت می کند. می گویم – همی گوید – می رود - می خوانیم

1- مضارع اخباری: مضارع اخباری بر انجام کاری در زمان حال به طور قطعی به کار می رود.  مضارع اخباری به کمک بن مضارع فعل مورد نظر و شناسه ها(ضمایر متصل فاعلی ) ساخته می شود. : می+ رو + م= می روم

مضارع التزامی:  مضارع التزامی فعلی است که بر انجام کاری در زمان حال یا آینده همراه با شک و دودلی و تردید دلالت دارد. طریقه ی ساخت آن:هر گاه به جای «می» درمضارع اخباری «ڊ»قرار دهیم ،فعل به صورت مضارع التزامی در می آید.مثال: « می رود » مضارع اخباری است. «  برود  » مضارع التزامی است.

وجوه افعال

وجه اخباری : آن است که وقوع کاری را به طریق خبر بیان کند(در یکی از زمان ها) : رفتم ، زدم ، خواهم رفت 
وجه التزامی :آن است که کار را به طریق شک و دودلی و آرزو و خواهش و مانند آن بیان کند :می خواهم بروم . شاید بیایم . گمان می کنم آمده باشد .
وجه شرطی : آن است که کار را به طور شرط بیان نماید : اگر رفتی ، بردی و اگر خفتی . اگر نیایی ، من نخواهم رفت .
نکته : گاهی در نظم و نثر  ، علامت جمله ی شرطی مانند : اگر ، هر گاه ... حذف می شود . 
وجه امری : آن است که کار را به طور حکم و خواهش و فرمان بیان نماید : برو ، بروید ، بگو ، بگویید.
نکته: امر منفی را نهی می گویند و جز وجه امری به شمار می آید : مرو ، مشنوید .
نکته :در فعل امر گاهی به جهت تاکید یا استمرار ، لفظ " می " می آورند : 
می باش به جد و جهد در کار         دامان طلب زدست مگذار
وجه وصفی : آن است که فعل به صورت ِ صفت و در معنی ِ فعل باشد . فعل وصفی با فاعل مطابقت نمی کند و همیشه مفرد است :  استاد آمده ، به درس شروع کرد .  شکارچی به شکار رفته ، آهویی صید کرد .فعلی که بعد از وجه مصدری می آید باید بتواند وجه مصدری راکامل کند.مثال:امروز به مدرسه رفته ودرس خوانده ام. که «ام»معنی رفته را کامل کرده است.
وجه مصدری : فعلی است که به صورت اسم (مصدر ودر معنی فعل )در آمده باشد :  باید رفتن . نشاید گفتن . نیارم شنیدن .
وجه مصدری غالباًبعد از یکی از افعال معین(بایستن ،شایستن،توانستنِ ،یارستن)می آید.

فهرست:

فعل
بن ماده
اقسام فعل
فعل ماضی
فعل مضارع
فعل مستقبل
افعال معلوم و مجهول
فعل منفی